Blog maart: de paradox van éénoudervakanties

Eénoudergezinnen boeken soms eerder bij klassieke gezinsvakanties omdat ze niet geconfronteerd of geassocieerd willen worden met “andere gevallen”. We zeggen dit opzettelijk zo cru omdat het om een vooroordeel gaat, een heel hardnekkig zelfs. Want tijdens de vakantie is het precies andersom. Meegaan als éénoudergezin met klassieke gezinnen blijkt juist soms confronterend te zijn. Het omgeven zijn door gezinnen die “wel volledig zijn” roept soms vragen op “waarom kunnen zij dat wel?” ’t Is niet altijd slecht op bij zo’n vragen stil te staan, maar vakantie is vakantie: dat is tijd om te ontspannen, en niet om te piekeren.

Wat zagen we nu tijdens onze eerste éénoudervakantie vorig jaar? Die eenouders amuseerden zich samen te pletter. Die “andere gevallen” bleken juist heel neige mensen te zijn, wat absoluut een opsteker is. In plaats van geconfronteerd te zijn met je situatie, kan je ze juist meer relativeren: “ja, ik ben als eenoudergezin op vakantie. So what? Er zijn er zo nog, en daar zitten ongelooflijk toffe mensen tussen.”

Bekijk het even op dit filmpje.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *