Ik ben verzot op crème brûlée. Eerst het harde korstje “tok tok” waar je niet meteen door geraakt. En dan toch: de gebarsten caramelkorstjes waaronder de smeuïge crème te voorschijn komt. Mmm! Mmmm! Mmmm! Was het niet zo’n caloriebom, ik at het elke dag drie keer.
Soms heb ik de indruk dat wij mensen ook allemaal crèmes brûlées zijn. Onvermijdelijk lopen we af en toe een teleurstelling op. En om onszelf een beetje te beschermen leggen we daar een (al dan niet dikke) korst over. Soms is het nogal een uitdaging om die bij een ander te breken. Je weet niet altijd hoe – het lukt niet altijd. Ironisch genoeg nog het moeilijkst bij mensen die elkaar super graag zien. Maar als je erdoor geraakt, heb ik al vaak gemerkt, zit daar zo’n zoete crème achter. En net zoals bij de echte crème brûlée, is de zachte pudding nog zoveel beter te smaken, juist omdat er een korstje was.
Oh, en wat heeft dat nu met vakanties te maken? Veel, want onze vakanties zijn groepsvakanties. De mensen die meegaan maken het verschil. En velen die meegaan hebben wel een korstje. Maar daaronder! Crèmes van mensen! Ik kan er niet genoeg van krijgen, net zoals van echte crème brûlée – en het goede is: volledig vrij van calorieën!
Samen met 3200 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.