Zeg alstublieft dat je de film The Never Ending Story nog hebt gekend, want anders voel ik me … niet meer piepjong 🙂 Het is een prachtige kinderfilm uit 1984. Ik moest er deze zomer vaak aan denken.
De film gaat over het rijk Fantasia dat krimpt en krimpt. Aan de grenzen wordt het namelijk aangevreten door het allesverslindende Niets.
Ons vakantie-aanbod voelde voor mij aan als het “rijk Fantasia”. Het kromp en kromp helaas. Omwille van de corona-situatie verdwenen vele vakanties in het niets.
Maar! Er waren vakanties die wél doorgingen. Soms mits twijfel tot de dag ervoor, maar het lukte! Dit onvanzelfsprekende goot soms een extra intense saus over de vakanties. Alles wat je mogelijks had moeten missen: de onstuimige golven, de prachtige zonsondergang, de fijne babbels, het spelen in de rivier of de duinen, de aperitiefmomentjes, … deed dat extra tikje deugd. Ik merkte: het sociale en het graag genieten zit diep in onze aard. Wat we moesten missen kunnen we dubbel en dik inhalen.
Trouwens, wat was nu in The Never Ending Story de sleutel om het Niets te verslaan? Verbeelding en fantasie. Liefst kleurrijk en maf – zonder enige rem.
Tomeeto houdt zich noodgedwongen enkele maanden koest, maar onze verbeelding en enthousiasme om zo gauw mogelijk de draad weer op te pakken zijn springlevend. Tomeeto is een Never Ending Story.
Ik wens jou ook een grote dosis fantasie – hoe zotter hoe beter. Want: careful for what you wish for… Voor je het weet sijpelt je verbeelding door in de realiteit.
Samen met 4250 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.