Onlangs kwam ik tijdens het joggen in Heverlee bos dit tunneltje tegen (zie foto). “Gek eigenlijk,” merkte ik enigszins filosofisch op. Want al door-het-bos-lopend waan ik me altijd Confucius op sportschoenen. “Hier momenteel géén licht aan het einde van de tunnel. Da’s pas morgen. Maar het licht is er nu, gewoon in de tunnel. Het komt bovendien niet, zoals we gewend zijn, vanvoor of vanboven. Maar vanonder. Sowieso niet uit de meest voor de hand liggende richting.”

In al mijn loop-euforie bedacht ik “misschien is er wel veel vaker licht dan verwacht, gewoon kwestie van het op te merken.” En gezwind jogde ik verder. Op de playlist kwam Anthem van Leonard Cohen. Niet meteen een uptempo nummer, maar who cares, als hij dat prachtige “There is a crack in everything, that’s how the light gets in” zingt.

In de maand december wens ik je allerlei lichtjes, grote en kleine, felle en veelkleurige, en vooral: onverwachte.

Verder lezen…

Samen met 4100 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

Als kind krijg je het vingertje: “Niet praten met vreemden”. Goed bedoeld, maar valt toch een beetje onder de categorie “zo voorzichtig zijn dat je veel mist.” Want zo af en toe eens met een wildvreemde een babbel doen, onderbreekt de voorspelbaarheid in je leven – en in dat hem of haar.

’t Is menselijk om onbekenden, liever te mijden. Ugly en strange, mensen waarmee we nog nooit gesproken hebben iets ongezelligs. We hokken liever samen met bekende gezichten. Maar dit ongezellige kan in een vingerknip verdwijnen, als we met deze vreemden aan de praat geraken.

De meeste onbekenden zijn namelijk gewoon sympathiek. Als je een vreemde aanspreekt, omdat je hulp nodig hebt, of gewoon zin hebt in een babbel tijdens een lange rit of vlucht, krijg je vaak een vriendelijke respons. Tenzij hij of zij ingekapseld zit met oortjes en schermpjes 😉

Het is sterker dan onszelf om onbekenden in te delen in categorieën. Dit hokjesdenken is iets wat ons brein ons lapt uit luiheid/efficiëntie. Als je dan met deze mensen aan de praat geraakt, blijft van dit vooroordeel weinig over. Dat heef iets verfrissends en bevrijdends.

Bovendien kan het uitwisselen van ervaringen met een wildvreemde je een totaal nieuw perspectief geven. De onbekende schept afstand van je gewone gangetje en dat kan al genoeg zijn om je uit je pieker-routine te wippen. En voor je het weet, maak je een oprechte, diepe connectie met iemand die je vijf minuten eerder van haar noch pluimen kende.

Af en toe spreken met vreemden, is als af en toe snoepen van een heerlijke mentale praline, calorievrij bovendien. Dit is één van de speerpunten van Tomeeto: je ontmoet er altijd veel nieuwe gezichten. Nieuwe gezichten die zelf ook zin hebben in nieuwe gezichten. Bij zulke ontmoetingen raakt het ijs steevast gemakkelijk gebroken is. En ontstaat snel een plezante, warme ambiance.

Verder lezen…

Samen met 4000 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

Ken je het “ik ga vallen”-gevoel? Je hebt het doorgaans tijdens het vallen uiteraard. Het punt waarop je je controlegevoel noodgedwongen lost en je overgeeft aan de onvermijdelijkheid van je val. Als een gelaten dominosteen.

Het overkwam me onlangs in het treinstation van Berlijn. Ik stapte achterwaarts tegen mijn reistas (ik geef toe, niet mijn beste move ;-). Ik verloor mijn evenwicht en bevond me in het “ik ga vallen” universum. In dit universum gaat de tijd ontzettend traag. Ik had de gelegenheid om te denken: “Aiai, daar ga ik, ik ga nogal een figuur slaan midden deze drukte.” Waarop ik met een onelegante plof op de grond landde. Daar lag ik op mijn rug als een spartelende kever, midden in Berlin Hauptbahnhof.

En de domino liep verder, want een galante knapperd pakte me onder mijn armen om me recht te zetten. Nu zou je denken dat er een romantische wending volgde, maar dat dan weer net niet ;-). De domino was tot een einde gekomen. Tenminste, dat dacht ik, want toen ik even later mijn tas openritste, zag ik dat een zak chips was open geploft. De chips had zich als een ongecontroleerde domino over al mijn bagage verspreid. Een moment waarop ik hoopte dat iemand me plots een wit wijntje aanbood.

Gelukkig zijn er ook aangenaam verrassende domino’s. Bijvoorbeeld als je besluit te boeken voor een Tomeeto weekend. En in je buurt of ergens te velde in Vlaanderen, doet iemand anders dat ook. En nog iemand, en nog iemand, etc. De lijst met onbekenden is gevormd. De ontmoeting tussen deze individuen is onvermijdelijk.

Met deze mensen die je voor het Tomeeto weekend nooit had ontmoet, zal je 48 uur samen zijn. Babbelen, lachen, plagen, wandelen, mountainbiken, helpen, tafelen, feesten, … Onvermijdelijk ga je sympathie krijgen voor sommigen. Je ziet ze na het weekend terug, gaat naar hun verjaardagsfeestjes, ontmoet ook hun vrienden. De domino gaat onvoorspelbaar verder.

Verder lezen…

Samen met 4000 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

September is de maand van de oogst. In zo’n pas geoogste appel bijten is een zoete ervaring. Het knappen van de schil, het prikkelende sap dat eruit geperst wordt: mjummie. Toch is oogsten is een beetje dubbel. Het is de beloning, maar dan is het ook gedaan. De weg ernaartoe, wordt zo vaak gezegd, daar is het om te doen. Daar worden al bij al de meest bijzondere, verrassende momenten beleefd. Van sommige deelnemers krijgen we de feedback dat hun weekend of vakantie bij Tomeeto zo’n ervaring was. Zo’n prachtcompliment doet de tijd altijd een seconde stilstaan. Het is een soort tussentijdse honingzoete oogst, en een boost om vooral verder te gaan.

Verder lezen…

Samen met 3950 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

Ik voel me een bevoorrechte getuige. Deze zomer zie ik zeeën, golven, duinen, zeilen, strobalen, steile bergen, woeste rivieren, diepe canyons, zonsondergangen (toegegeven, sommige ervan enkel op whatsapp ;-)… maar waar ik het meest van onder indruk ben zijn onze deelnemers, zowel klein als groot. Al dat plezier samen, de gesprekken (luide discussies of juist heel persoonlijk), begripvolle blikken, moed, pretoogjes, plagerige steken, uitgelaten gefeest, vertederende knuffels, nieuwe vriendschappen, veerkracht, eindeloos gespeel, …  Ik vind dat zo prachtig, dat ik soms in mijn arm moet nijpen om te geloven dat dit bij Tomeeto is – dat ik zelf uit de grond heb gestampt. En dat een heel leger begeleiders dit mee ondersteunt en mogelijk maakt. En zich er de volle 100 % voor geven.

Verder lezen…

Samen met 3950 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

Onlangs zag ik een filmpje over badgasten in een all-in resort die wachtten op het startschot om een strandstoel aan het zwembad te bemachtigen. Dat ijverige, licht gestresste inpalmen van eigen terrein was niet al te fraai om zien. Daartegenover kan het echt deugd doen, als iemand zomaar iets voor je doet. Een auto die je er tussen laat als de verkeersstroom eindeloos is bijvoorbeeld. Zomaar zorgen voor iemand anders, zelfs al is dat een tikje zeemzoet, ‘t kan verfrissend zijn. Ik kan het alleen maar aanraden. Zeker als ik de buurt ben, hahaha.

Ik druk de begeleiders van Tomeeto altijd op het hart dat ze het zorgen voor elkaar moeten aanmoedigen. Heel belangrijk voor een goede sfeer in de groep. Als je bij een tafel komt waar geaperitiefd wordt, en er wordt vanzelf voor jou een stoel en een glas bij gezet, dan voel je je welkom. En als je je welkom voelt, dan word je al gauw jezelf. Je levende zelf. De ene met leuke sappige anekdotes, de andere met flauwe humor. Of een stillere met een genietende glimlach en een rake opmerking af en toe. Of met een maf idee. En zo krijg je uiteindelijk niet alleen een hartelijke groep, maar ook een met schwung en punch.

PS op de foto twee deelnemers van onze Portugal-vakantie in juni dit jaar in actie voor het zorgen voor de groep.

Verder lezen…

Samen met 3950 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

IN DE LIEFDE IS ALLES MOGELIJK

Om de zoveel tijd word ik opgebeld door een tv-zender. Onlangs klonk het “hallo, met VTM.” Mijn hart maakt dan altijd een sprongetje “Ik ben ontdekt. Ik word BV.” Maar de TV-zenders bellen altijd met de vraag om single kandidaten te ronselen voor hun programma. Terug met beide voeten op de grond 🙂

Deze keer was het voor Blind Getrouwd. Ze kampen daar met het imago dat het enkel voor jonge mensen zou zijn. “We willen ook oudere mensen in ons programma, van veertig, of vijftig.” Net toen ik, een broekje van amper 44 jaar, haar neus wou afbijten dat dat toch hélemaal niet oud is, herpakte ze zich. “Allez,” zo zei ze snel, “niet dat dat oud is, maar het is ouder dan onze gewoonlijke kandidaten.” En ze voegde eraan toe: “Liefde is niet enkel iets voor jonge mensen. Het is van alle leeftijden. En in elke combinatie mogelijk. Voor iedereen.” Ze vatte samen: “In de liefde is alles mogelijk.” Dat had ze mooi gezegd.

Ik voeg er voor de volledigheid even aan toe dat los van de Liefde met grote L, het Leven (ook met grote L) nog allerlei verrukkelijks in petto heeft. Een plezante avond onder vrienden, een smakelijke koffie op een zonnig terras, een lieve glimlach of een aangekondigde file die er niet blijkt te zijn. Of een vakantie waarvan je wou dat ze nooit eindigde. Zoals die bij Tomeeto natuurlijk 🙂

Verder lezen…

Samen met 3900 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

DE PAK-ALLES-WAT-JE-KAN-FILOSOFIE

Je kent het “pak alles wat je kan” advies allicht uit het populaire deuntje van André Hazes Jr. Ik ben grote aanhanger van de pak-alles-wat-je-kan-filosofie. Hoewel, het doet me ook denken aan een hospitaal in Ecuador waar ik ooit was. Toen de dokter ons een brochure gaf over het belang van handen wassen, vroeg ik hem waarom er dan geen zeep op de toiletten te bespeuren was. Gelaten antwoordde hij “de mensen hier pakken alles wat ze kunnen: zeep, wc-papier, soms zelfs kranen en lavabo’s.” Tja, je hebt er ook altijd die overdrijven.

Mocht je je licht schuldig voelen over de grijpgrage pak-alles-wat-je-kan-filosofie, bedenk dan hoe vaak je je helemaal geeft. Hoeveel ballen hou je niet tegelijk in de lucht? Job, kinderen, familie, vrienden, gezonde maaltijden, beweging, communiefeesten en stemplicht ;-)… Soms zonder tijd voor schouderklopjes, dóe je dat maar allemaal. Vaak nog met meer oog voor wat je niet kon doen, dan voor alles wat je wel hebt gedaan. En dus, als je eraan denkt, pak dan gerust wat je kan. Je hebt het verdiend.

En nu achteloos vermelden dat je ook een heerlijke vakantie hebt verdiend – hoe doorzichtig toch, deze nieuwsbrieven 😉

Eénoudervakanties: een week lang samen met je kids voetjes onder tafel. Niet nadenken over boodschappen of de menu, of met welk programma je je kinderen kan entertainen. Neenee, laat dat maar eens een ander doen. En schenk ze nog eens vol, en neem nog wat olijfjes, pak alles wat je kan. Juist de lavabo’s laten hangen, als het even kan 🙂

Ook voor singles organiseren we pak-alles-wat-je-kan-vakanties. Dit zowel in de Spaanse bergen, als aan het Portugese strand. Een zalige vakantie, én nieuwe mensen leren kennen. Alvast twee dingen die je meepikt 🙂

Verder lezen…

Samen met 3800 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

HET … ZIT IN DE STAART

Het venijn zit in de staart. Bij de schorpioen, de gemenerik. Maar meer nog in allerlei slinkse situaties. Bijvoorbeeld als je alles dicht gooit om niet te botsen op je voorligger. Oef, denk je, wat heb ik goede reflexen! Waarop bam! je in je achterflank wordt geramd.
Of iemand vraagt je een verzoekje “als je naar de gamma gaat, kan je dan voor mij iets meebrengen?” – “tuurlijk” – tot je vlak voor vertrek het boodschappenlijstje meekrijgt, “10 zakken cement van 50 kg. Lief dat je dat wil doen.”

Maar in de staart zit niet enkel venijn. Onlangs wees iemand me erop dat er in de staart van Tomeeto veel vriendschap zit. Beginnend met de groep waarmee je op vakantie was. Maar daar blijft het niet altijd bij. Dat gaat zo: iemand gaat meerdere keren mee met Tomeeto en houdt met mensen uit de verschillende groepen nog contact. Vroeg of laat wordt met deze mensen tegelijk afgesproken. Zo smelten die vriendengroepen aan elkaar. Zovele vriendschappen in de staart van Tomeeto, is een compliment dat recht naar mijn hart gaat, echt waar. Zelfs nog leuker dan te horen dat ik er 10 jaar jonger uitzie 😉

Verder lezen…

Samen met 3800 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

HET MARSHMALLOW EXPERIMENT – HERBEKEKEN

Het marshmallow experiment is een pyschologische test uit de jaren ’70 waarbij kinderen een marshmallow voorschoteld krijgen met de boodschap “deze ene mag je opeten, maar als je daarmee een kwartier kan wachten, krijg je er een tweede bij.” De zelfbeheersing van die kinderen werd behoorlijk op de proef gesteld, hilarisch om zien.

Hoewel het zeker verstandig is om de marshmallow te laten liggen, kan je toch ook overwegen dat de living in the moment filosofie ook iets heeft en de marshmallow meteen wegsmikkelen. Met een gelukzalig foert gevoel. Gewoon je goesting doen, tegen alle verwachtingen in, heeft iets heerlijk bevrijdends.

Bovendien is het ook perfect mogelijk, dat het plafond van de kamer waar de tweede marshmallow ligt, naar beneden komt, om maar iets te noemen. En voor de lijn is het sowieso verstandiger om maar één marshmallow te eten, in plaats van twee. Ik zeg het maar 🙂

Plezante dingen worden soms gelaten, omdat het verstandig lijkt de vervelende gevolgen ervan te vermijden. Maar die vervelende gevolgen komen soms doodleuk niet, en als ze toch komen, weet je ten minste waarom 😉

Verder lezen…

Samen met 3800 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.