ALLES HEEFT EEN EINDE (alleen de worst heeft er twee)
Nu zelfs het burgemeesterschap van Tobback een einde blijkt te hebben, is het bewezen: aan alles komt een einde. Soms komt het einde te vroeg, soms te laat, uitzonderlijk al eens perfect getimed. Soms komt is het einde sowieso ongewenst, maar hoe dan ook, alles heeft een einde. Behalve de worst dan, die heeft er twee.
En zo komt stilaan ook aan de zomer een einde. Wat een zonnige zomer was dat trouwens, halleluja! Of we nu rafften, zeilden, of koeien uitlieten, alles gebeurde onder een zalig zinderende zon. En toch zou ik niet zeggen dat de zon het mooiste was aan onze vakanties. Met het gevaar eerder cheesy over te komen, moet ik zeggen dat het de sfeer was die iedereen met zich meebracht. De gesprekken, het geplaag, de onnozele grapjes, het zorgen voor elkaar, dat is het ware plezier van onze vakanties. En het goede is: daar is geen zon voor nodig. Ook in het najaar of in de winter is het fijn om mensen te ontmoeten en samen erop uit te trekken. Misschien nog des te meer, om te ontsnappen aan een opgesloten gevoel. Of dat nu in de herfstige bossen in de Condroz, of in de besneeuwde bergen in Italië is, er is eindeloos plezier te beleven. Heel het jaar door. Met mensen die je nog niet hebt ontmoet.
Samen met 3450 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.