Tijdens onze eenoudervakantie zag ik iets vreemds: kinderen met haast. Dat ging zo: na een dag urenlang in-en-uit rivierpoelen klimmen en springen, reden we naar de camping. Amper stonden de auto’s stil of de kinderen klakten de portieren open, gritsten een droge handdoek van de draad en haastten zich naar het zwembad. “Wij zijn gaan zwemmen!” riepen ze nog vlug.

Als je je dan (even later) als volwassene aan het zwembad laat zien, moet je bereid zijn kop van jut te zijn. “Stiekem” komen de speelduiveltjes achter je staan om je “onverwacht” in het water te duwen. Aan mij is geen grote actrice verloren gegaan maar de kinderen vonden mijn “verontwaardiging” hilarisch. Gespeeld natuurlijk, want ook grote mensen zitten graag aan en in het water.

Tomeeto heeft een mijlpaal achter de rug: onze éérste vakantieweek. Met z’n elven reisden we een week lang door Catalonië.

Het was een zaaaaaaaalige week. Vakantiesfeer op en top. Het spat van de foto’s af. En die vul ik graag aan met enkele anekdotes. Er was bijvoorbeeld dé zwembadactiviteit tienbal – waarbij valsspelen de nieuwe norm was. Of de uitdaging geblinddoekt rode en witte wijn onderscheiden – wat niet iedereen lukte, probeer het zelf maar! Of een deelnemer die te pas en ten onpas parende honden zag. Of een ambtenaar in functie die tijdens de fotozoektocht werd omgekocht met een muffin. Elke dag de goeiemorgen-app van Philippe Goebbels “goeiemorgen zonnestraaltje!”. Ook de “decompresserende” deelnemers (zoals een relatietherapeute en een gerechtsambtenaar die tijdens hun beroep hypercorrect moeten zijn, en dit tijdens hun vakantie compenseren) zorgden voor de nodige animo.

De rustige momenten waren zeker ook te genieten. Onbekommerd onder een boom zitten tetteren bijvoorbeeld. Meer moet het soms niet zijn.

De eerste keer je iets doet is vaak onvergetelijk. Ik bespaar je de meest voor de hand liggende voorbeelden :-). Het onbekende eraan geeft de ervaring iets extra intens. Vanaf de tweede keer weet je al meer wat er op je af komt. Al kan je – per chance – altijd behoorlijk verrast worden!

Tomeeto organiseert sinds twee jaar singles weekends, en…dit jaar dé eerste reis. En ineens ook dé eerste eenoudervakantie. Onnodig te zeggen dat we daar naar uitkijken, en waarschijnlijk nog jarenlang op terugkijken. Ook de deelnemers van deze eerste reizen, de early adapters, zullen ons altijd bijblijven. Je kan daar ook nog toe behoren want er zijn nog enkele laatste plaatsen vrij.

Dit wil niet zeggen dat onze weekends al routine-uitstapjes geworden zijn. Verre van zelfs. In augustus gaan we voor ‘t eerst een weekend het Ijsselmeer op. Met de zeilklipper Avontuur van de sympathieke schippers Tom en Marleen (die wonen op dit schip). Van boord springen, terug aan boord kruipen (tenzij een grapjas je terug in het water duwt) en aanschuiven voor een BBQ midden in een wijds waterlandschap. De setting, de nieuwe contacten, … aaaah, onvergetelijke dagen.

Soms hoor ik aan de telefoon “ik heb zoiets nog nooit gedaan”. Uit die zoiets leid ik dan af dat de beller zich ietwat bizarre toestanden voorstelt bij onze singles weekends of vakanties.

Op Tomeeto weekend is vrijdagavond dan ook het moment van de opluchting. Iedereen checkt toch even: (1) de anderen zien er ok uit (check!) en (2) het is hier gezellig.

Eens de horde van de opluchting genomen komt de sfeer er snel in. Diezelfde mensen die twijfelden om zich in te schrijven, zie ik geanimeerd in gesprek, lachen, plagen, met volle overgave meedoen aan de activiteiten of wedden om een gin tonic dat de zon zal schijnen. Aan niets is te merken dat deze mensen de dag ervoor nog complete vreemden waren voor elkaar.

De enquêtes van de deelnemers achteraf bevestigen dit. De groepssfeer krijgt een gemiddelde score van 5,5/6. En de vraag “heb je je geamuseerd?” zelfs 5.6/6. Deze quote van een deelneemster zegt het helemaal:

“Een hele zondagnamiddag tomaten zoeken en met 5 staan juichen als kleine kinderen dat je er weer eentje gevonden had. Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou doen. Het was weer even kind zijn.” 

Vooral die “nooit gedacht” doet me glimlachen. Goed dat we het voordeel van de twijfel kregen!

Ik heb een zoontje van acht, Jan. Ik ben verzot op dat ventje. Hij kan behoorlijk grappig doen, ik schiet vaak in de lach als ik hem bezig zie. En hij vertedert me, eigenlijk nog het meest als hij me boos aankijkt. Ik ben een apetrotse mama.

Toch zou ik niet alleen met hem op vakantie gaan. Ik moet namelijk af en toe kunnen bijtanken met volwassenen. Een schuine mop vertellen, en aperitieven. Omgekeerd heeft mijn kind speelkameraden nodig. En, als er iets gebeurt met mij ver van huis, is het veiliger dat er andere volwassenen kunnen inspringen.

Daarom organiseert Tomeeto dit jaar éénoudervakanties. Vele organisaties uit Nederland bieden dit al aan. Maar dan moet je biertjes en judorans lusten, terwijl het pintjes en fruitsap zouden kunnen zijn.

Véééél nieuwigheden in 2016:

Misschien ken je dit: zalig gewommen in de zee, geaperitiefd op het strand, zonnemelksporen en zandresten op je heerlijk opgewarmde huid. In die zorgeloze modus kuier je terug naar het hotel. Geen plannen, geen verplichtingen, straks een restaurantje uitkiezen. Of misschien ben jij meer het actieve en avontuurlijke type, en kook je buiten voor je tent. Of laat je je liever opnemen in de bruisende sfeer van een nieuwe stad… Welk vakantietype je ook bent: de zomervakantie is verrukkelijk!