Feestdagen. Kunnen gezellig zijn. Buiten guur koud. Binnen lekker warm en niks dan lachende gezichten. Harmonisch samenzijn met familie en vrienden. Tot daar het ideaalbeeld. Pas op, het bestaat, je gaat me er niet sarcastisch over horen doen. Het kan echt gezellig zijn en deugd doen. En toch, ideaalbeelden: tricky business. Want wat als je er niet aan voldoet? Ben je dan niet stiekem een beetje boos op jezelf? Zo van: waarom kunnen al die anderen dat wel, en ik niet?
Bedenk dan dat “al die anderen” er véél en véél minder zijn dan je wel zou denken. Eén van mijn slogans is “iedereen heeft recht op zijn afwijkingen”. De ene is single, de ander rookt, weegt wat teveel, of te weinig, heeft geen baan, of draagt witte sokken. En dat zijn dan nog maar de klassiekers, het palet aan mogelijke afwijkingen – of combi’s ervan – is eindeloos. Eigenlijk is het vooral kleurrijk dat iedereen op zijn manier(en) afwijkt.
En wat ook mooi is: een “afwijking” delen met iemand schept een band. Niks zo gezellig als samen niet beantwoorden aan het ideaalbeeld.
Nu zou ik nog vergeten aankondigen dat het programma voor 2018 online staat. Vers van de pers. Allerlei leuks, beproefde, bijgeschaafde en nieuwe vakantieformules voor singles of éénoudergezinnen. We hebben geen glazen bol, gelukkig maar. Toch weten we dat er in 2018 weer veel nieuwe vriendschappen gaan ontstaan. Tussen mensen die samen niet beantwoorden aan het ideaalbeeld. Halleluja!
Samen met 3050 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.