STIEKEM WORDEN DE DAGEN LANGER

Het is dat we het wéten, want merken doe je het amper: de dagen worden sinds 22 december langer. Alsof het stiekem moet gebeuren. Het blijven dagen waarop je ‘s morgens in de donkerte opstaat, en ‘s avonds in donkerte terug naar huis keert. En daartussen alleen maar grijze lucht. Begeleid door druipende regen. Als je al niet ziek in je bed ligt van al die winterkou. In deze periode van het jaar is gezaag over het weer compleet toegelaten. Laat ik zeggen: per persoon 5 minuutjes per dag, want een mens mag ook niet overdrijven. Zelfs niet komende Blue Monday.

Hierbij moet ik toch zeggen, dat ondanks het miserabele weer, ik fan ben van het concept seizoenen. Het gure, grauwe van de winter, geeft de lente extra allure. Openbarstende knoppen aan de bomen, eerste zonnestralen, eerste terrasjes buiten met onze winterjas nog aan. Extra intens beleefd omdat we het zo hebben gemist. Al dat eerste genot staat op de planning voor binnen een maand of twee.

Maar met die toekomstige knoppen en zonnestralen zijn we nu niet vet natuurlijk. Nu is het een kwestie van de laatste winterweken door te komen. Jezelf verwennen lijkt me daarbij totaal gepast. Bij Tomeeto doen we dit met een wintersportvakantie. Italiaanse pistes onveilig maken, in gezelschap van een vrolijke bende single Vlamingen. Niet erg dat er dan nog geen boomknoppen open barsten 😉

En daarna: alleen maar goede vooruitzichten want in maart gaan we alweer op weekend. De dagen zijn dan al een beetje lieflijker. Zo kunnen we wandelen, fietsen of boerengolfen tussen de ontluikende natuur, mogelijks met een heerlijk lentezonnetje op onze snoet.

Ik wens je komende Blue Monday veel sterkte. En denk eraan: stiekem worden de dagen langer.

Samen met 3650 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

ONEINDIG VEEL MOOIS

Het einde van het jaar is altijd het moment om een beetje terug te blikken. Facebook heeft dat ook begrepen. Het stuurt je een jaaralbum waarin “heel” je jaar wordt overlopen. Maar echt kloppen doet dat natuurlijk niet, want wat een mens echt beroert, of als een mens buiten de lijntjes kleurt, juist wat het boeiendste is, staat in die jaarboeken natuurlijk niet in. Gelukkig staat dat wel in de Dag Allemaal 😉

Maar bon, ik doe dat dus ook: even stilstaan en terugblikken. Wat me daarbij opvalt: er zijn in 2018 weer veel dingen gebeurd die ik niet zag aankomen op 31 december 2017. Ik hou ervan, dat mijn jaar geen voorspelbare kopie is van het vorige. Dat er altijd onverwachte dingen op mijn pad komen. Natuurlijk zijn die onverwachte dingen soms ook echt moeilijk, maar zo zwart-wit is het dan nooit: dan komen daar weer onverwachte schouderklopjes of gesprekken met mensen die je blijken volledig te begrijpen. Wat me echt kan raken. Al geef ik natuurlijk de voorkeur aan de onverwachte wendingen die ronduit verrukkelijk zijn.

2019 heeft ongetwijfeld ook weer veel onverwachte verhalen in petto. Voor ons allemaal. Ik wens je toe dat er voor jou oneindig veel moois tussen zit. En natuurlijk graag ook tijdens een Tomeeto weekend of vakantie, you know me, ik pik graag een graantje mee 😉

Samen met 3550 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

KOESTER EROP LOS

November. Herfst en winter beginnen eraan, we zijn ze nog niet beu. Integendeel, de kou en donkerte maken het binnen extra knus. Niet meer nodig heldhaftig uit de hoek te komen in deze tijd van het jaar. Een tikje soft mag wel nu, dacht ik zo. Daarom mijn suggestie: koester erop los. Alles wat je koestert zijn mentale pralinekes. Het kan gaan om een ontmoeting, een compliment, een openbarend gesprek, een overwinning, een blik van verstandhouding, een bijna slecht afgelopen avontuur, …. In elk geval iets waarvan je genoten hebt (of nog steeds geniet) tot in de topjes van je tenen. Of iets dat zielsveel voor je betekent, liefst nog zonder dat een buitenstaander begrijpt waarom.

Van mijn zoon van bijna elf koester ik zowat alles, van zijn grapjes, tot zijn boze buien, van zijn felblauwe ogen, tot zijn zweetvoeten (“stinkpattés” van mij geërfd). Ik koester ook alle mensen die ik graag zie. En bijzondere momenten met mensen die ik helaas moest laten gaan – wie kent dit niet? Al die herinneringen zijn allemaal pareltjes die kleur en smaak geven aan het leven.

En nu ook nog even de commerciële clue, a ja: élke boeking die binnenkomt koester ik. Je moet begrijpen dat ik Tomeeto zelf heb opgericht, en ik tot mijn verbazing vaststel dat deze droom aan het uitkomen is. Elke nieuwe inschrijving is daarvan een bevestiging. Bovendien weet ik ook dat elke ingeschrevene bij Tomeeto nieuwe mensen zal ontmoeten. En daarmee waarschijnlijk dingen zal meemaken om te koesteren. I love it!

Samen met 3550 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

KOESTER EROP LOS

Oktober valt nooit tegen. De zomer kan tegenvallen (te weinig zon), de winter kan tegenvallen (niet genoeg sneeuw), maar oktober (te weinig bewolking?) kan niet tegenvallen. Van oktober verwachten we niets. En dat geeft oktober een gevoel van rust en ruimte – verademend. En bovendien: alles wat leuk is in oktober, is onverwacht leuk. Onverwacht leuke dingen zijn -doorgaans- nog leuker dan geplande activiteiten.

Daarom is het zo verkwikkend je af en toe aan iets compleet nieuws over te geven. Iets waarvan je op voorhand niet precies weet hoe elke minuut zal verlopen. Je hoort me komen: een Tomeeto weekend bijvoorbeeld: nieuwe mensen, nieuwe activiteiten, nieuwe interacties. Inschrijven, gaan, en je gooien in het onbekende. Eens uit je vaste kringen breken doet soms echt deugd. Gesprekken met nieuwe mensen werpen soms een heel ander licht op de zaak. En dat geeft zuurstof en ruimte.

We geven van de tomeeto sfeer graag een teaser op onze Info-avond & café zaterdag 13 oktober in Antwerpen. Samen met nog twee andere organisaties voor singles: Singles.be en Mr. Yeti. Als je komt, wordt je blootgesteld aan het onversneden enthousiasme van drie zaakvoersters. Was je al eens mee met Tomeeto? Dan ben je ook zeker welkom, voor ons is het altijd leuk een bekend gezicht terug te zien!

Samen met 3550 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

ALLES HEEFT EEN EINDE (alleen de worst heeft er twee)

Nu zelfs het burgemeesterschap van Tobback een einde blijkt te hebben, is het bewezen: aan alles komt een einde. Soms komt het einde te vroeg, soms te laat, uitzonderlijk al eens perfect getimed. Soms komt is het einde sowieso ongewenst, maar hoe dan ook, alles heeft een einde. Behalve de worst dan, die heeft er twee.

En zo komt stilaan ook aan de zomer een einde. Wat een zonnige zomer was dat trouwens, halleluja! Of we nu rafften, zeilden, of koeien uitlieten, alles gebeurde onder een zalig zinderende zon. En toch zou ik niet zeggen dat de zon het mooiste was aan onze vakanties. Met het gevaar eerder cheesy over te komen, moet ik zeggen dat het de sfeer was die iedereen met zich meebracht. De gesprekken, het geplaag, de onnozele grapjes, het zorgen voor elkaar, dat is het ware plezier van onze vakanties. En het goede is: daar is geen zon voor nodig. Ook in het najaar of in de winter is het fijn om mensen te ontmoeten en samen erop uit te trekken. Misschien nog des te meer, om te ontsnappen aan een opgesloten gevoel. Of dat nu in de herfstige bossen in de Condroz, of in de besneeuwde bergen in Italië is, er is eindeloos plezier te beleven. Heel het jaar door. Met mensen die je nog niet hebt ontmoet.

Samen met 3450 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

Als kinderen opgaan in hun spel, is dat niet zomaar een beetje amusement. Het is véél meer dan dat: ze treden een heel universum binnen. Een universum dat voor volwassenen onzichtbaar is.

Zo kan het zijn dat op een familiefeest boven tafel de volwassenen discussiëren over het WK. Of over elektrische fietsen. Maar onder het tafellaken maken de kinderen een magische klik. Poppen komen tot leven. Toverspreuken werken écht. Superhelden verslaan de slechteriken. Kampen worden gemaakt, en wachtwoorden worden verzonnen.

Kinderen hebben hiervoor geen regels of planning nodig. Ze ontmoeten elkaar, en alsof alles al vooraf besproken was, komt deze magische wereld vanzelf tot stand. Als volwassene kan je alleen maar jaloers zijn op zo’n vanzelfsprekende samenwerking. Maar vooral ook blij. Want als je kind zo mooi aan het spelen is, begint ook jouw ontspanning. Zeker als er volwassenen in de buurt zijn met dezelfde mindset als jij. “Ook zin in een glaasje? Zet je erbij.” En hop, de vakantiesfeer is vertrokken.

Samen met 3450 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

De zomer is zo’n heerlijk seizoen. Met grote dossissen zon en buitenlucht raak je vanzelf in een soort Awimbawe mood. Als dan iets du genre the lion sleeps tonight klinkt, moet ik gewoon meezingen. En als ik dat doe kan ik me gewoon geen zorgen maken. Over niks. Zelfs niet over mijn kapsel, om maar iets te noemen. De meest ideale setting is nog in de auto onderweg, raampje open, haren in de wind (kunnen ook die op je arm zijn mocht je er geen meer hebben op je hoofd) en iedereen luidkeels meezingen. En vervolgens de slappe lach krijgen.

Bij Tomeeto zal deze zomer weer gulzig genoten worden van zon en buitenlucht. In het zuiderse Lissabon, of in de diepe canyons van de Spaanse Pyreneeën, of in de eindeloze duinen aan de Franse Opaalkust. Of met de wind in de zeilen op het Ijsselmeer. Of op het charmante erf in de Ardennen. Met wijdse uitzichten, of juist steile steegjes. Misschien met je kinderen met stro in hun haar, of zand tussen hun tenen. Of met andere volwassenen en gecondenseerde glazen op een terras, wij gaan overal voor de Awimbawe mood.

Samen met 3350 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

Als ouder ben je pas gelukkig als je kind dat ook is. Zonder jezelf veel vragen te stellen, veer je nog eens recht uit de zetel, op momenten dat je je rust al lang hebt verdiend.

En maar goed ook. Die pure, onschuldige wezentjes hebben recht op al die liefdevolle zorg. Maar dat wil niet zeggen dat je er niet eens bij mag stilstaan, bij die onophoudelijke krachtoefening die je daar brengt.

Dan heb je het dus dubbel en dik verdiend om jezelf eens te (laten) verwennen. Hier komt Tomeeto graag to the rescue. Met groepsvakanties speciaal voor eenoudergezinnen. Ik heb zelf een zoon van 10 jaar. Dit guitige schepsel vraagt veel energie, maar geeft er zoveel meer voor terug. Ik weet heel goed hoe het is éénouder te zijn. En besef dat om een goede mama te blijven, ik niet mag blijven steken in de rol van de zichzelf wegcijferende werkmier. Maar soms ook gewoon foert mag zeggen en schaamtelijk van het leven genieten. Ik wil dat mijn zoon leert dat je flink moet kunnen zijn als het tegen zit. Maar ook dat het leven ongelooflijk mooie kantjes heeft. En dat je het er dan van mag nemen.

Misschien zitten we wel samen te aperitieven deze zomer. Met zicht op kinderen die zorgeloos en eindeloos spelen. Dan geven we elkaar een knipoog en schouderklopje. En klinken de glazen nog eens. Dat hebben we dubbel en dik verdiend.

Samen met 3300 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

Tijd wordt dagelijks eerlijke verdeeld. Iedereen, zonder uitzondering, krijgt telkens 24 uur. Zelfs Kim Jong-un, om maar iemand te noemen, krijgt het niet voor elkaar maar een half uurtje extra te krijgen.

Toch is er een uitdrukking als “je tijd nemen”. Tijd valt dus te nemen. Waarvan dan? Afhankelijk hoe je het bekijkt hebben we niet eens zo weinig tijd. Sta maar eens een uur aan de schuiven aan de Sirocco in Walibi. Best lang, zo’n uur, en zo hebben we er 24 per dag.

Je tijd nemen kan eigenlijk veel vaker dan je wel denkt. Alle prangende zaken even foert toeroepen en genieten van het moment. Zoals de eerste lentezon op je snoet na een lange donkere winter.

Het leven is vol van dingen die de moeite zijn om de tijd voor te nemen. De kleinste dingen nog eerst. Een aperitiefje in de zon, een vriend die een arm om de schouder verdient, of juist een practical joke, een heerlijk diner, een gesprek op de trein met een onbekende, een attent complimentje. Of een zomervakantie bij een fijne reisorganisatie – ken je er zo één :-P?

Samen met 3300 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.

Ik ben verzot op crème brûlée. Eerst het harde korstje “tok tok” waar je niet meteen door geraakt. En dan toch: de gebarsten caramelkorstjes waaronder de smeuïge crème te voorschijn komt. Mmm! Mmmm! Mmmm! Was het niet zo’n caloriebom, ik at het elke dag drie keer.

Soms heb ik de indruk dat wij mensen ook allemaal crèmes brûlées zijn. Onvermijdelijk lopen we af en toe een teleurstelling op. En om onszelf een beetje te beschermen leggen we daar een (al dan niet dikke) korst over. Soms is het nogal een uitdaging om die bij een ander te breken. Je weet niet altijd hoe – het lukt niet altijd. Ironisch genoeg nog het moeilijkst bij mensen die elkaar super graag zien. Maar als je erdoor geraakt, heb ik al vaak gemerkt, zit daar zo’n zoete crème achter. En net zoals bij de echte crème brûlée, is de zachte pudding nog zoveel beter te smaken, juist omdat er een korstje was.

Oh, en wat heeft dat nu met vakanties te maken? Veel, want onze vakanties zijn groepsvakanties. De mensen die meegaan maken het verschil. En velen die meegaan hebben wel een korstje. Maar daaronder! Crèmes van mensen! Ik kan er niet genoeg van krijgen, net zoals van echte crème brûlée – en het goede is: volledig vrij van calorieën!

Samen met 3200 anderen onze blog in je inbox ontvangen? Laat je e-mail-adres achter links onderaan deze pagina.